Είστε μία καλλιτέχνης που έχει εργαστεί και διαπρέπει στον τομέα του πολυμερούς πηλού με πολλές προσωπικές εκθέσεις και πολλά βραβεία που σχετίζονται με το έργο σας. Σας προκαλεί άγχος αναφορικά με το ποιο θα είναι το επόμενο βήμα σας, σχετικά με τα άτομα που σας ακολουθούν;

Βασικά, όχι. Μάλλον νιώθω πιό ταπεινή, από την αναγνώριση που έλαβα στην καριέρα μου και αυτό με εμπνέει να συνεχίσω να κάνω νέα πράγματα. Κάτι που έχω συνειδητοποιήσει για τη δουλειά μου είναι ότι δεν μένω σε ένα θέμα, στυλ ή τεχνική με την πάροδο του χρόνου. Είχα κάποιες σειρές που ονομάζονταν Village Women (αφού έζησα στην Τουρκία), Saints, Organic Pods (όταν μετακομίσαμε από τη ζωή στις πόλεις και ζούσαμε στο δάσος), Modern Art ή Layered Fragment, Χειμώνας (έχει πολύ χιόνι εκεί που ζω) και τώρα Silk Road. Αυτές οι σειρές είναι αρκετά διαφορετικές μεταξύ τους και είναι αρκετά επικίνδυνο να αναπτυχθεί ένα εντελώς νέο έργο. Ειδικά όταν ένα έργο έχει γίνει αρκετά επιτυχημένο. Αλλά, δίνω περισσότερη προσοχή σε αυτό που θέλω να εκφράσω παρά σε αυτό που θέλουν οι άνθρωποι ή αυτό που νομίζω ότι θα πουλήσει καλά. Και εγώ είμαι το τέλος, καθώς η καρδιά και η ψυχή μου είναι στη δουλειά μου, οι άνθρωποι το βλέπουν και το αισθάνονται αυτό, οπότε η δουλειά μου πουλάει αρκετά καλά.

Οι περισσότεροι από εμάς γνωρίσαμε την Κάθλιν, μέσω μιας καινοτόμου έρευνας που κάνατε, για τη δημιουργία χρήσιμων αντικειμένων πέραν από κοσμήματα. Οι τσάντες που φτιάχνετε είναι ένα μοναδικό έργο τέχνης που κόβει την ανάσα με τη λεπτομέρεια και το άψογο φινίρισμα που έχουν. Πώς σας ήρθε η ιδέα να φτιάξετε αυτές τις τσάντες;

Έχω πτυχίο Master of Fine Arts στην κεραμική και είμαι πολύ εξοικειωμένη με την ιδέα των δοχείων και των αγγείων. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 – αρχές της δεκαετίας του 1990, γοητεύτηκα από τον πολυμερικό πηλό ενώ εργαζόμουν με κεραμικά και σταδιακά προχώρησα αποκλειστικά στον πολυμερικό πηλό. Ειλικρινά ήταν μια επιφοίτηση στη μέση της νύχτας όταν η ιδέα ενός πορτοφολιού από πολυμερικό πηλό με εντυπωσίασε. Ένα κεραμικό πορτοφόλι δεν θα ήταν χρήσιμο, αλλά ο πολυμερικός πηλός είναι ελαφρύ και εύκαμπτο υλικό. Οι γνώσεις μου επί των κεραμικών μου χάρισαν οικοδομικές δεξιότητες που μου επέτρεψαν να αναπτύξω τεχνικές για την κατασκευή μιας κούφιας φόρμας.

Όταν αρχίσατε να ασχολείστε με τον πολυμερικό πηλό, είχατε κατά νου ότι μια μέρα θα θέλατε να γίνετε γνωστή καλλιτέχνης πολυμερούς πηλού ή αυτό είναι κάτι που προέκυψε στην πορεία;

Απλώς “έπρεπε” να δημιουργήσω πράγματα για εμένα τα οποία ήλπιζα ότι θα ήταν επίσης όμορφα. Και προσέξτε, είπα “έπρεπε”. Έφτιαχνα πράγματα από μικρό κορίτσι. Αφού δούλεψα με υπολογιστές για αρκετά χρόνια ενώ έφτιαχνα πράγματα τα βράδια και τα Σαββατοκύριακα, αποφάσισα ότι ήθελα να δουλέψω για τον εαυτό μου και συνειδητοποίησα ότι θα μπορούσα να ζήσω από αυτό που έκανα. Έτσι έγινα επιχειρηματίας.

Η σειρά σας με τίτλο  Silk Road  βασίζεται στην έμπνευση που παίρνετε από σχέδια που αποτυπώθηκαν σε χαλιά, κτίρια και υφάσματα. Πόσο εύκολη ήταν η μετάβαση από την έμπνευση στην κατασκευή και την ολοκλήρωση του έργου και πόσα λάθη και αποτυχίες μπορούν να «συγχωρεθούν» μέχρι να φτάσετε στο επιθυμητό αποτέλεσμα;

Η δουλειά μου ως καλλιτέχνις, νομίζω, είναι να παρατηρώ, συνεπώς προσέχω τα πάντα γύρω μου. Μου άρεσαν τα περίπλοκα μοτίβα και τα πολλά χρώματα της ισλαμικής τέχνης από τότε που πέρασα ένα χρόνο στο εξωτερικό, και συγκεκριμένα στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού, ταξίδεψα σε όλη τη Μέση Ανατολή και έζησα στη Σαουδική Αραβία και την Τουρκία (η δουλειά του συζύγου μου μας έφερε εκεί). Έχω μια μεγάλη συλλογή από χαλιά, κιλίμια και κοσμήματα Βεδουίνων, τα οποία βλέπω καθημερινά. Έτσι, ο εγκέφαλός μου σκέφτεται με όρους του τι με εμπνέει και δεν είναι δύσκολο, αλλά ιδιαίτερα συναρπαστικό να αποκτήσω μια νέα ιδέα και να την κάνω πραγματικότητα. Δεν κάνω πολλά σκίτσα όπως κάνουν πολλοί καλλιτέχνες, ωστόσο κάθομαι και σκέφτομαι καθημερινά. Έχω ένα μικρό καθιστικό στο στούντιο μου με ένα ωραίο παράθυρο όπου κάθομαι και σκέφτομαι.

Τι συμβουλές θα δίνατε σε έναν νέο καλλιτέχνη που εργάζεται τώρα σε αυτό το υλικό; Θα προτείνατε να επενδύσουν το χρόνο τους στην προσωπική πρακτική ή στην παρακολούθηση σεμιναρίων διαφόρων καλλιτεχνών και μέσω αυτών να βρουν το δικό τους στυλ και τρόπο;

Και τα δυο. Δουλεύω πολύ σκληρά, όλη την ώρα, και συνήθως αναπτύσσω ή επινοώ μια τεχνική για να κάνω την ιδέα μου πραγματικότητα. Αλλά τα μαθήματα μπορούν επίσης να βοηθήσουν με συμβουλές για το πώς να κάνουν κάτι, ώστε να μην χρειαστεί να το ανακαλύψουν από μόνοι τους. Το πρωταρχικό, ωστόσο, είναι ότι οι τεχνικές πρέπει να εξυπηρετούν την ιδέα ή το concept ενός καλλιτέχνη. Η τέχνη που βασίζεται σε μια τεχνική μπορεί να είναι καλή, αλλά συνήθως είναι αρκετά ρηχή και μπορεί να χάσει το νόημα της, με αποτέλεσμα ο καλλιτέχνης να μετατραπεί απλώς μια μηχανή που κάνει τα ίδια πράγματα ξανά και ξανά. Αυτό δεν είναι πολύ διασκεδαστικό για μένα. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλα όσα κάνω είναι μοναδικά, παράγω μεγάλες ποσότητες από σκουλαρίκια, αλλά η ιδέα μου είναι αυτό που με οδηγεί.

Τέλος, θα ήθελα να μάθω, όπως φαντάζομαι πολλοί από τους θαυμαστές σας, ποια είναι τα σχέδιά σας για το εγγύς μέλλον σε σχέση με τα σεμινάρια; Περιμένουμε να δούμε ανακοινώσεις μαθημάτων με ομιλήτρια την Κάθλιν Ντάστιν;

Μου αρέσει να διδάσκω και για την ακρίβεια αρχίζω να κάνω περισσότερη διδασκαλία. Το μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματός μου προέρχεται από την πώληση της δουλειάς μου σε εκθέσεις καλών τεχνών, αλλά είναι πολύ απαιτητικό σωματικά και τώρα που είμαι μεγαλύτερη, θα ήθελα να ρίξω τους ρυθμούς. Έτσι, όταν ανοίξουν οι ταξιδιωτικοί περιορισμοί, θα ήθελα να κάνω περισσότερα. Έχω κάνει ένα μάθημα μέσω Zoom και ένα μάθημα δια ζώσης από τον Φεβρουάριο και προσωπικά προτιμώ τα δια ζώσης. Το  Zoom ήταν εντάξει, αλλά περιορίζει πολύ αυτό που μπορώ να διδάξω.

www.kathleendustin.com